Jest z nielicznych krajów w Azji, który wciąż pozostaje poza głównymi szlakami turystycznymi, dzięki czemu podróżnicy, którzy unikają obleganych miejsc, mogą odkrywać jego uroki w spokojnej atmosferze, z dala od tłumów. Przedstawiamy przepiękny Laos! Mniejszy ruch turystyczny wpływa znacząco na autentyczność odwiedzanych miejsc i spotykanych ludzi, mało się tutaj dzieje pod przysłowiową „publikę czy komercję”. Laotańczycy są ludźmi niezmiernie życzliwymi i serdecznymi, co bardzo ubogaca walory podróży do tego nieodkrytego i tajemniczego kraju!

Laos jest krainą buddyzmu, w której życie płynie jak Mekong na płyciznach – spokojnie i niespiesznie. Buddyjskie świątynie, otoczone zielenią bujnych lasów, sprawiają, że człowiek łapie wytchnienie od zgiełku i pędu. W świecie Laos znany jest z pięknych krajobrazów i bardzo bogatej kultury. Poniżej znajduje się pigułka podstawowych informacji o Laosie!

Stolicą kraju jest Wientian (Vientiane), który jest największym miastem, a zarazem politycznym, gospodarczym i kulturalnym centrum Laosu. Powierzchnia tego śródlądowego państwa wynosi 236 800 km², zamieszkiwana jest ona przez około 7 milionów ludzi.

Laos ma długą historię, sięgającą starożytnego Królestwa Lan Xang, które istniało od XIV do XVIII wieku. Po okresie kolonialnym pod rządami Francji, Laos uzyskał niepodległość w 1953 roku. W 1975 roku w wyniku wojny domowej władzę przejęła komunistyczna Pathet Lao, co doprowadziło do utworzenia Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.

Państwo graniczy z Mjanmą, Chinami, Wietnamem, Tajlandią i Kambodżą. Kraj jest w dużej mierze górzysty, z licznymi rzekami, w tym Mekongiem, który przepływa przez Laos z północy na południe. Laos ma klimat tropikalny monsunowy z trzema głównymi porami roku: ciepłą i suchą (listopad-luty), gorącą (marzec-maj) oraz deszczową (czerwiec-październik).

Językiem urzędowym Laosu jest laotański, w miejscach odwiedzanych przez podróżników słychać francuski i angielski, a przedstawiciele wielu mniejszości etnicznych używają własnych języków bądź dialektów.

Obowiązującą w Laosie walutą jest kip laotański (LAK), którego kurs względem złotówki wynosi ok. 0,0023 zł. Laotańskiej waluty nie kupimy jednak nigdzie poza krajem – kip jest jedną z nielicznych na świecie walut niewymienialnych. Wjeżdżając do Laosu warto mieć w portfelu amerykańskie dolary (nowe banknoty!), które można wymienić na kip. W większych miejscowościach bywa akceptowana płatność w USD, jednak wybierając się na prowincję, warto mieć lokalną walutę płatniczą, ponieważ nie wszędzie zapłacimy kartą. Wjeżdżając na teren Laosu można posiadać kwotę do 2000 USD – podróżni, którzy mają przy sobie większą ilość amerykańskiej waluty muszą zadeklarować ją w urzędzie celnym przed pobytem i po wjeździe na terytorium kraju.

Laos, a oficjalnie Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna (Sathalanalat Paxathipatai Paxaxôn Lao), jest jednym z pięciu państw komunistycznych na świecie, wtórując Kubie, Chińskiej Republice Ludowej, Korei Północnej i Wietnamowi. Na laotańskich ulicach, obok flagi państwowej powiewa dumnie flaga Laotańskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej z sierpem i młotem. Celem komunistycznej partii rządzącej jest stworzenie obszaru wolnego rynku w Azji Południowo-Wschodniej, a lokalnie, wyjście przez Laos z grupy najsłabiej rozwiniętych państw i dołączenie do grona rozwijających się, a później rozwiniętych.

Laos znany jest jako najbardziej zbombardowany kraj na świecie. Mimo zakończonej wiele lat temu wojny, zrzucone niegdyś bomby nadal stanowią zagrożenie i przyczyniają się do kalectwa i śmierci wielu Laotańczyków. Skrót UXO (unexploded ordnance), oznacza niewybuch, których na terenie Laosu wciąż znajdują się miliony.

Gospodarka Laosu opiera się głównie na rolnictwie, zwłaszcza na uprawie ryżu. Na znaczeniu zyskuje sektor turystyczny, energetyka wodna (dzięki rzekom) oraz przemysł wydobywczy, w tym wydobycie miedzi i złota.

Dominującą religią jest buddyzm therawada.

Laos posiada bogate dziedzictwo kulturowe, z wpływami buddyzmu, tradycji animistycznych i francuskich wpływów kolonialnych. Dawno zakorzeniona kultura jest widoczna w architekturze, sztuce, muzyce i tańcu oraz w tradycjach ludowych, takich jak ceremonie Baci.